Kolet Janssen

auteur

Blog Kijken met Kolet

Elke dag zie ik zoveel merkwaardige dingen, dat ik er wel over moet schrijven. Om beter te begrijpen wat er gebeurt. Om verbanden te zien met vroeger of verder. Welkom om mijn gedachten te lezen en erop te reageren!

Lichaamstaal

Lichaamstaal

14 december 2018

Mijn huisarts lijkt een beetje op Tom Cruise. (Je moet soms wat geluk hebben in het leven.) 

Lees meer »

Sproetjes

Sproetjes

13 december 2018

Wij hebben een dochter met sproetjes. Haar hele gezicht is ermee bezaaid. Het hoort bij haar, het maakt haar uniek.

Lees meer »

Plompverloren

Plompverloren

12 december 2018

Ik kwam haar tegen bij de brievenbus, waar we allebei een stel omslagen door de gleuf wilden gooien. ‘Ook al kerstkaartjes?’ vroeg ik glimlachend. Ze keek me vreemd aan en zei toen plompverloren: ‘Mijn man is twee weken geleden gestorven.’

Lees meer »

Behangen

Behangen

11 december 2018

Mijn vader hield van behangen. In een vaste regelmaat nam hij één voor één alle kamers van ons huis onder handen. Ik mocht meehelpen.

Lees meer »

De troost van kunst

De troost van kunst

10 december 2018

Er zijn mensen die het doen met een daglichtlamp. Anderen gaan joggen. Of ze gaan naar kerstconcerten en kerstmarkten. Sommigen steken overal in huis kaarsjes aan en zetten thee met anijs en kaneel.

Lees meer »

De goede Sint

De goede Sint

9 december 2018

De Sint is weer weg, met zijn Pieten, zijn schimmel en zijn stoomboot. De kinderen en dus ook hun ouders kunnen weer rustig slapen. De buit is binnen en in de lange, donkere avonden hoeft er nu even alleen nog gespeeld te worden.

Lees meer »

Haperende hersenen

Haperende hersenen

6 december 2018

Laat op de avond. Ik lees een artikel over slaapstoornissen bij kinderen, met als titel ‘Slaap, kindje, slaap.’ Er staat: ‘Plan een uurtje rust in voor het slapengaan. Vermijd schermen en energieke activiteiten.’

Lees meer »

Met andere oren

Met andere oren

4 december 2018

Er wonen er al heel wat in ons land, volgens sommigen zelfs te veel: mensen die naar hier zijn gekomen omdat het in hun land van herkomst onleefbaar was. Ze zitten met mij op de bus en kopen eten in dezelfde winkels. Mijn kleinzoon zit samen met hun kinderen in de klas.

Lees meer »

Laatste rustplaats

Laatste rustplaats

3 december 2018

‘Hier zal ik dan maar blijven tot ik doodga’, zegt mijn moeder laconiek. Ze heeft het over het woonzorgcentrum, waar ze het overigens prima naar haar zin heeft.

Lees meer »

Wachten

Wachten

2 december 2018

De advent is een tijd van wachten en uitkijken naar. We steken een eerste kaars aan, en pas een week later een tweede, enzovoort. Een ongewoon tempo voor onze tijd.

Lees meer »