Kras
31 december 2024
Op het radiojournaal luister ik naar een interview met bewoners van de door overstromingen getroffen regio rond Valencia. Er wordt een vrouw aan het woord gelaten, die wordt geïntroduceerd als ‘een krasse zeventiger’.
Veel van mijn vrienden zijn inmiddels zeventig geworden en ik reis er zelf ook naartoe. Ongetwijfeld raakt het me daarom meer dan vroeger. Wat een rare term is dat! Kras is niet gewoon een positieve omschrijving van iemand die goed te been is en alles op een rijtje heeft. Je noemt iets ‘kras’ omdat je het nauwelijks kunt geloven. Blijkbaar staan veel actieve dertigers, veertigers en vijftigers paf omdat iemand van zeventig normaal kan functioneren.
Terwijl tegelijkertijd de pensioenleeftijd wordt opgetrokken tot 66. Dan is 70 niet meer zo veraf. Volstaan die enkele jaren om iemand ‘kras’ te noemen? Een mens boven de zestig doet ontzettend zijn of haar best om leeftijdsgebonden kwaaltjes weg te moffelen en er niemand mee lastig te vallen. Als je dat dan gelukt is, word je als beloning ‘kras’ genoemd. Je zou het van minder opgeven.
Kras ben je als je tegen de honderd loopt. Mijn moeder van bijna 98 laat zich met plezier kras noemen, en dat is ze ook. Ze ziet het allemaal niet meer zo scherp, maar ze doet haar best om in te gaan op wat er rondom haar gebeurt. En dat lukt vrij aardig.
Laat oudere mensen dus een beetje perspectief. Je kunt geen dertig jaar kras zijn. Je moet er dus niet te gauw mee beginnen.
;)
;)
;)
;)
;)