Galabal

27 juni 2024

De stad wemelt vanavond van de sierlijk uitgedoste tieners. De meisjes in lange, zijdeachtige jurken in groen, rood of blauw. De jongens in deftige kostuums met witte overhemden en blitse sneakers. Ze zien er sprookjesachtig uit en dat weten ze. Als ongrijpbare elfen en koene prinsen zweven en schrijden ze door de straten van onze stad. De stad waar ze jarenlang een middelbare school bezochten, met toetsen in hun hoofd zaten en ruzietjes onder elkaar uitvochten. Ze kijken niet om naar ons, hun onderdanen. Ze dromen van later. Want later was nog nooit zo dichtbij.

De laatste examens zijn achter de rug. Er volgt een eindeloos lange vakantie. De keuzes voor daarna zijn gemaakt of toch bijna. Dan zal een nieuwe wereld opengaan, vol vrijheid en nieuwe, spannende ontmoetingen. Dan zal niets meer zijn zoals nu: geen sleur, geen stress, geen beperkingen, geen kleinzieligheid. Na de middelbare school word je opnieuw geboren in een nieuw leven. Het galabal is nog maar het begin.

Over een half jaar lopen ze als aarzelende eerstejaars over de stoepen. Ze zoeken hun weg in de nieuwe geplogenheden: wat je wel en niet vraagt en aan wie, hoe je kennismaakt met nieuwe mensen, hoe je begint aan zo’n zwaarlijvige cursus, of je wel of niet moet meedoen aan de doop. De galajurk of het pak hangen in een hoek van de kast. De glans is wat verbleekt. Maar de droom zal blijven.

(Photo by Todd Cravens on Unsplash)